Warto wiedzieć, że obecność Sióstr Misjonarek Apostolstwa – Pallotynek na Ukrainie datuje się od roku 1991. Dzięki pallotynkom z Polski, które zostały posłane do pracy na te tereny zaraz po demokratycznych przemianach, możemy dzisiaj cieszyć się obecnością naszych Sióstr Ukrainek, które razem z Siostrami z Polski pracują na czterech placówkach: w Gródku Jagiellońskim w Archidiecezji Lwowskiej i w Żytomierzu, Korostyszewie i Kamiennym Brodzie w Diecezji Kijowsko-Żytomierskiej.
Od lewej: Ss. Ludwika Jastrzębska, Anna Karpińska, Danuta Jarosz, Galina Szpilowa, Julia Wolska, Galina Soroczyńska, Galina Klimenczuk
S. Galina Szpilowa S. Anna Karpińska
Siostry prowadzą katechizację dzieci, młodzieży i dorosłych; przygotowują do sakramentów świętych, opiekują się biednymi, starszymi, i chorymi; pracują w zakrystiach parafialnych. Oprócz stałych placówek, siostry wraz z księżmi, z którymi pracują w parafiach, dojeżdżają też do odległych punktów katechetycznych i kaplic wiejskich. Pracy jest bardzo wiele i w tym zadaniu mocno wspomagają siostry współpracownicy, animatorzy i członkowie ZAK.
S. Galina Soroczyńska
Wizytacja Siostry Generalnej, Izabeli Świerad na Ukrainie miała miejsce w dniach od 1-13 czerwca 2011. Siostra przyleciała z Rzymu do Warszawy z s. Bożeną Olszewską, radną generalną, i tego samego dnia obie siostry w towarzystwie s. Ludwiki Jastrzębskiej wyruszyły samochodem w kierunku Gródka Jagiellońskiego, najbliższej placówki przy granicy polskiej na Ukrainie. Na powitanie Siostry Generalnej wszystkie siostry zgromadziły się w Żytomierzu, a s. Anna Karpińska, odpowiedzialna z ramienia Prowincji Polskiej za nasze wspólnoty na Ukrainie, wyraziła radość z obecności naszych gości, życząc błogosławionych chwil na tej malowniczej ziemi. Według tutejszego zwyczaju został podany Siostrze do ucałowania, na ręczniku z ukraińskimi haftami, „Karawaj”- duży, pięknie ozdobiony chleb.
Karawaj
Siostra Izabela przekazała nam gorące pozdrowienia z Rzymu poparte szczerą modlitwą u grobu św. Piotra, bł. Jana Pawla II oraz naszego Założyciela św. W. Pallottiego.
Podczas wizytacji Siostra Generalna i jej radna spotkały się z ks. Arcybiskupem Archidiecezji Lwowskiej, Mieczysławem Mokrzyckim, który podjął siostry w swojej rezydencji we Lwowie,
Od lewej: S. Bożena Olszewska, S. Izabela Świerad, Abp Mieczysław Mokrzycki i S. Ludwika Jastrzębska
oraz z ks. Biskupem Diecezji Kijowsko-Żytomierskeij, Janem Purwińskim, który w tym roku świętował 50.lecie święceń kapłańskich i 20.lecie sakry biskupiej.
Bp Jan Purwiński i S. Izabela Świerad, Przełożona Generalna
Księża biskupi wyrazili wdzięczność za wkład Sióstr Pallotynek na ziemi ukraińskiej i dzielili się troską o rozwój Kościoła na tych terenach. Siostry również odwiedziły wspólnoty Księży Pallotynów i spotkały się z istniejącą od wielu lat prężną grupą ZAK w Żytomierzu; odwiedziły też parafię Księży Salezjanów w Korystyszewie, gdzie pracują dwie nasze Siostry: Danuta Jarosz i Galina Soroczyńska.
Spotkanie z członkami ZAK, ks. Proboszczem Jarosławem Olszewskim i Siostrami Pallotynkami odbyło się w naszym domu w Żytomierzu. Spotkanie trwało 3 godziny i było bardzo ubogacające, aż trudno było się rozstać. Siostra Generalna zachęciła członków do podzielenia się życiem wiary i działalnością apostolską, a sama przekazała informacje z ostatniego spotkania Generalnej Rady ZAK, które niedawno odbyło się w Rzymie, przeżyciami z beatyfikacji Jana Pawła II oraz przygotowaniami do jubileuszu 50.lecia kanonizacji św. Wincentego Pallottiego. Członkowie wyrażali ogromną wdzięczność za obecność pallotyńskich wspólnot na ziemi żytomierskiej.
Wspólnota ZAK z Żytomierza, prowadzona przez ks. Jarosława Olszewskiego
Uczestnicząc we Mszach św, adoracjach Najświętszego Sakramentu, wspólnie odmawianym różańcu, nasze Siostry z Rzymu, mogły doświadczyć głębokiej, prostej wiary ludzi na tych terenach. Ludzie nie ukrywają swojej radości z odzyskania kościołów, odebranych i zniszczonych przez ustrój sowiecki. Obecność ludzi młodych w kościele buduje i pozwala z nadzieją patrzeć na nowe pokolenia.
Nasi goście z Rzymu byli radośnie witani przez przedstawicieli parafii miłym słowem, piosenką dzieci i bukietami kwiatów, często piwoniami, które bardzo lubi s. Izabela. Każde spotkanie S. Generalnej z członkami parafii, w których pracują pallotynki, było okazją, aby na jej ręce wyrazić wdzięczność za obecność i pracę sióstr.
Sr. Ludwika Jastrzębska
Odwiedzając nasze wspólnoty, s. Izabela miała okazję spotkać się z każdą siostrą, zapoznać się głębiej z miejscem jej pracy i działalnością. Punktem kulminacyjnym było zebranie wszystkich sióstr pracujących na Ukrainie, które odbyło się w Żytomierzu w dniu 9 czerwca.
Wspólnotowa agapa
Siostry razem trwały na modlitwie i łamaniu chleba, oraz dzieleniu się doświadczeniem apostolskim, potrzebami i trudnościami, aby lepiej móc odpowiedzieć na Boże wyzwania. Z pewnością lepiej i skuteczniej będą służyć, gdy głębsza będzie ich wiara, niezachwiana nadzieja i gorąca miłość w nich samych i innych. Przebywanie razem we wspólnocie serc, wymiana zdań i wzajemne słuchanie było nie tylko radością, ale wzajemnym umocnieniem w wierze i ożywieniem ducha pallotyńskiego.
W programie wizytacji znalazł się dzień zwiedzania pięknego i bogatego w historię i architekturę Lwowa, z uwzględnieniem opery, Cmentarza Łuczakowskiego, katedry łacińskiej i ormiańskiej oraz historycznego Żytomierza.
Cmentarz Łuczakowski we Lwowie Katedra w Żytomierzu
Trasa przejazdowa do naszych wspólnot wiodła przez historyczne i ciekawe miejsca, jak Olesko – miejsce urodzenia polskiego króla Jana Sobieskiego, zwycięzcy bitwy pod Wiedniem, Krzemieniec – miejsce urodzenia polskiego poety Juliusza Słowackiego, oraz centrum prawosławne z klasztorem i seminarium w Boczajewie.
Końcowym dniem wizytacji była uroczystość Zesłania Ducha Św., którą Siostry przeżyły w Gródku Jagiellońskim, trwając na modlitwie ze wspólnotą parafialną, w pięknie utrzymanym kościele pw. Podwyższenia Krzyża.
S. Galina Klimenczuk
Następnego dnia udały się Siostry w dalszą drogę przez Polskę, Litwę na Białoruś, gdzie zostanie przeprowadzona kolejna wizytacja. Po drodze Siostry odwiedziły klasztor Sióstr Benedyktynek w Łomży i spotkały się z Matką Janiną Podsiad, byłą pallotynką, a obecnie ksieni opactwa. Na trasie przejazdu znajdowało się także piękne sanktuarium Matki Bożej Studziennicznej, położone nad malowniczym jeziorem, które było szlakiem pielgrzymkowym bł. Jana Pawła II. Punktem docelowym dnia była Rudawka, niedaleko Augustowa, miejscowość s. Bożeny Olszewskiej. Gościnny dom Państwa Heleny i Wacława Olszewskich, bajecznie położony nad kanałem augustowskim wśród lasów i łąk, blisko granicy białoruskiej i litewskiej stał się miejscem rodzinnego spotkania, odpoczynku i nabrania sił. Następnie Siostry pątniczki podążyły z 1-dniową pielgrzymką do Wilna, aby się modlić w kaplicy Matki Bożej Ostrobramskiej w intencji Zgromadzenia. Te znaczące wizyty pozostawiły w sercach sióstr niezapomniany duchowy ślad.
Matka Boża Ostrobramska
W latach 90. s. Izabela, pracując jeszcze w Polsce, często bywała na Ukrainie. Obecnie była mile zaskoczona przemianami, jakie dokonały się tutaj w ostatnim czasie. Niejednokrotnie można było widzieć w oczach Siostry szczere rozradowanie, gdy na trasie patrzyła na nowe domy, asfaltowe drogi, stacje paliw i kwieciste zagrody. Obecnie Ukraina przygotowuje się do Euro 2012 i to dopinguje do szybszych i korzystnych zmian. Wizytacja przypadła w miesiącu czerwcu, kiedy ziemia ukraińska była wybujała zielenią, pięknem pól i łąk.
Czas wizytacji generalnej był czasem wdzięczności Bogu Wszechmocnemu za wszelkie dobro, którego doświadcza tutaj nasze Zgromadzenie. Ufamy, że praca sióstr i ich poświęcenie będzie wynagrodzone w przyszłości nowymi powołaniami.
S.M. Ludwika Jastrzębska SAC
