„Istnieje też inny rodzaj ubóstwa. Jest to duchowe ubóstwo naszych dni, które dotyczy w poważnym stopniu także krajów uważanych za bogatsze. Właśnie to mój umiłowany i czcigodny poprzednik Benedykt XVI nazywa «dyktaturą relatywizmu», która czyni każdego miarą samego siebie i naraża na niebezpieczeństwo współżycie międzyludzkie”. (Ojciec św. Franciszek do dyplomatów)
Według naszych Zasad życia:
44. Ślubując ubóstwo naśladujemy Jezusa, który wziął na siebie ubóstwo człowieczeństwa aż do śmierci i głosił biednym Radosną Nowinę.
45. Wincenty Pallotti stawia nam przed oczy przykład Jezusa, który w szczególny sposób zajmował się ubogimi i prześladowanymi. Uczy nas On używania dóbr tego świata dla celów apostolskich i podejmowania pracy dla cierpiących i wzgardzonych.
46. Nasze życie w ubóstwie ma świadczyć o tym, że jest kształtowane według ewangelicznej hierarchii wartości. Nasze radosne wyrzeczenie jest znakiem wiary i nadziei.
53. Powinnyśmy się starać o właściwe dzielenie się naszymi dobrami materialnymi i niematerialnymi. Winnyśmy dawać nie tylko z nadmiaru, lecz również przyjąć dobrowolnie i ze spokojem niedostatek, jeśli tego będzie wymagać życie wspólne lub dobro apostolstwa.
